Author:

Abstract:

Context: De toenemende vergrijzing en verzilvering zal tot gevolg hebben dat het aantal thuiswonende ouderen, die bijkomende hulp nodig hebben, progressief zal stijgen. Om aan deze hulpvraag tegemoet te komen moeten we eerst op adequate wijze de noden van de oudere patiënt in kaart kunnen brengen. Een manier waarop dit zou kunnen, is met MDS-HC. Onderzoeksvraag: In het eerste deel van deze MANAMA-scriptie gingen we na welke noden er aanwezig zijn binnen de moderne thuiszorg en of MDS-HC daaraan een bijdrage kan leveren. In het tweede deel wordt gezocht naar de factoren die van invloed kunnen zijn bij de implementatie van MDS-HC in de lokale huisartsenkring. Hiertoe werd een onderzoek gedaan naar de beïnvloedende factoren bij de implementatie van het zorgtraject diabetes. Methode: De eerste onderzoeksvraag werd beantwoord aan de hand van een uitgebreid literatuuronderzoek. Wat het tweede deel betreft, werd een kwalitatief onderzoek uitgevoerd bij de lokale stuurgroep en huisartsen in de praktijk. Door middel van interviews werden de factoren die van invloed zijn op de invoering van het zorgtraject diabetes achterhaald. De interviews werden door middel van codering geanalyseerd en de resultaten werden in een confrontatiematrix geplaatst. Aan de hand van deze matrix en kwalitatief onderzoek bij huisartsen werden factoren waarop men bedacht moet zijn bij de implementatie van MDS-HC afgeleid. Resultaten: Het literatuuronderzoek toont aan dat MDS-HC een betrouwbaar en valide meetinstrument is om de noden van thuiswonende ouderen in kaart te brengen. Het draagt bij tot zorgplanning, zorgcontinuïteit, multidisciplinair overleg en kwaliteitsmonitoring binnen de ouderenzorg. Het kwantitatief onderzoek toont aan dat de implementatie van MDS-HC zich aan gelijkaardige problemen mag verwachten dan dat men nu bij het zorgtraject ondervindt. Multidisciplinaire samenwerking is nog onbekend terrein en krijgt veel weerstand van artsen. Belangrijke factoren om de implementatie van MDS-HC te doen slagen zijn stimulerende collega’s binnen de huisartsenkring, voldoende ondersteuning (stuurgroep, centrale zorgcoördinator, overheidssteun), een gebruiksvriendelijke website en een duidelijk aantoonbare meerwaarde en kostenefficiëntie. Conclusies: MDS-HC is een meetinstrument dat kan aangewend worden om de noden van thuiswonende ouderen in kaart te brengen. Ter ondersteuning van de implementatie van MDS-HC is het belangrijk om te verwachten belemmerende en bevorderende factoren in kaart te brengen zodat kan geanticipeerd worden en de doelstellingen van MDS-HC hieraan aangepast kunnen worden.