Author:

Keywords:

Poverty and social integration, Armoede en sociale integratie

Abstract:

In Vlaanderen is het aanbod van hulp- en dienstverlening in de welzijnssector zeer uitgebreid. Voor diverse bevolkingsgroepen en voor diverse noden zijn er initiatieven en dit in allerlei vormen: naast diensten die openstaan voor alle burgers, zijn er gespecialiseerde en categoriale diensten die zich richten naar specifieke (doel)groepen, naast de institutionele sector is er de ambulante sector, … Dit uitgebreide aanbod heeft echter ook een keerzijde. Het geeft aanleiding tot versnippering en onoverzichtelijkheid van hulp- en dienstverlening en hulpvragers lopen verloren in het bestaande kluwen van voorzieningen of worden van het spreekwoordelijke ‘kastje naar de muur gestuurd’. Bovendien leiden onduidelijke taakafbakeningen tussen diensten tot overlapping en nog meer onoverzichtelijkheid. Daarnaast maken diverse uitsluitingsmechanismen, zowel op het niveau van de voorzieningen, op het niveau van de relatie tussen hulpverlener en cliënt, als cliëntspecifieke kenmerken, dat niet iedereen (gelijke) toegang heeft tot de bestaande welzijnsvoorzieningen. Er zijn m.a.w. diverse drempels die de toegankelijkheid van bepaalde welzijnsvoorzieningen bemoeilijken. In voorliggend rapport wordt getracht deze drempels in kaart te brengen. Eerst wordt, op basis van literatuuronderzoek, een theoretisch kader geschetst van mogelijke drempels die hulpvragers kunnen ervaren wanneer zij de stap (willen) zetten naar welzijnsvoorzieningen op de eerste lijn (OCMW, Centra voor Algemeen Welzijnswerk, gemeentelijke sociale dienst, …). In de volgende hoofdstukken komen de ervaringen van diverse doelgroepen - of organisaties die hen vertegenwoordigen – aan het woord. Achtereenvolgens beschrijven we de drempels die worden ervaren door autochtone kansarmen, allochtone kansarmen, mensen zonder papieren, vluchtelingen, woonwagenbewoners en de trekkende beroepsbevolking (foorreizigers, binnenschippers, circusmedewerkers). Tevens worden suggesties gedaan om deze drempels weg te werken, zodat het recht op maatschappelijke dienstverlening voor iedere burger kan gerealiseerd worden, ook – en in het bijzonder – voor de maatschappelijk kwetsbaarsten.