Author:

Abstract:

Mogen ouders meebeslissen over wat in de vrije tijd van hun kind gebeurt? Hebben ouders een plaats in jeugdverenigingen (bv. scouting) of hebben ze zich niet te moeien? En wat met het contact tussen (jeugd)begeleiders en ouders? Het zijn enkele vragen die we recent aan ouders en jeugdwerkorganisaties voorlegden : - Het onderzoek ‘Ouders en jeugdwerk’ bevroeg 787 ouders (740 online, 47 face to face) over de deelname van hun kind aan jeugdwerk, over hun tevredenheid, verwachtingen en hun betrokkenheid bij het jeugdwerk. - Het vervolgonderzoek ‘Jeugdwerk en ouders’ brengt het perspectief van begeleiders op de relatie ouders en jeugdwerk in kaart, onder andere via een websurvey bij 542 jeugdbegeleiders en 6 focusgroepen. De Vlaams decretale definitie van jeugdwerk,‘sociaal-cultureel werk op basis van niet-commerciële doelen voor of door de jeugd van drie tot en met dertig jaar, in de vrije tijd, onder educatieve begeleiding en ter bevordering van de algemene en integrale ontwikkeling van de kinderen en jongeren die daaraan deelnemen op vrijwillige basis.’, roept vragen op naar haar identiteit. Aan het jeugdwerk wordt een brede waaier aan functies toegekend: bescherming, opvang, zelfontplooiing, sociaal-emotionele ontwikkeling, groepsbinding, spelen, democratisch burgerschap enzovoort. Jeugdwerk wordt dan begrepen als een derde socialisatie- of opvoedingsmilieu, naast gezin en school. Vanuit ontwikkelingsperspectief, namelijk een zorg tot gedeeld educatief partnerschap waarbij ontwikkeling beschouwd wordt al een interactie tussen kinderopvang of school, thuis en (ruimere) omgeving, is er een tendens om ouderparticipatie en -betrokkenheid te vergroten. Aandacht voor de wijze waarop ouders zich tot vrijetijdsbesteding en in het bijzonder jeugdwerk verhouden, is een logische vervolgvraag. Deze bijdrage verkent en bevraagt de mogelijkheid van jeugdwerk als een gedeelde pedagogische ruimte en de mate waarin onderhandeling ontstaat. Kan de jeugdvereniging een plaats zijn waar gedeelde opvoeding tussen ouders en jeugdwerk tot stand kan komen? Zo ja, wat veronderstelt deze gedeelde invulling aan engagement en dat rekening houdend met de diversiteit onder ouders en hun positie in de samenleving? Dat brengt verschillende vraagstukken en spanningsvelden aan de oppervlakte: - Kunnen we een zekere vorm van ‘oudergerichtheid’ verwachten van vrijwillige jeugdige begeleiders? Welke vertaalslag vraagt oudergerichtheid van de invulling van jeugdwerk als pedagogisch moratorium? Hoe oudergerichtheid kaderen binnen de toenemende vraag naar verantwoording en verantwoordelijkheid? - In relatie tot kwetsbare situaties raakt de relatie ouders-jeugdwerk ook aan de betekenis van jeugdwerk voor kinderen en jongeren en brengt het ontegensprekelijk de (maatschappelijke en individuele) rol die jeugdwerk mag/moet (kunnen) spelen in het vizier. Ouderbetrokkenheid staat in een bijzondere spanning ten opzichte van de definitie van 'emancipatorisch' werken. 'Moeten wij niet, als wij met jongeren van niet-middenklasse en/of kwetsbare gezinnen willen werken, een veel belangrijkere rol voor het jeugdwerk opeisen? Is voor deze doelgroep (emancipatorisch) jeugdwerk soms niet belangrijker dan ouders en/of school?'