Author:

Abstract:

De voorbije tien jaar steeg de Vlaamse werkzaamheidsgraad bij 20- tot- 64-jarigen beduidend, van 71,5% in 2009 tot 75,5% in 2019. Toch bleef de armoede in Vlaanderen in dezelfde periode nagenoeg onveranderlijk, rond de tien à elf procent. Nader onderzoek leert dat vooral mensen in eenverdienersgezinnen aan het werk zijn gegaan en dit zo tweeverdienersgezinnen zijn geworden, terwijl het armoederisico geconcentreerd is bij de baanloze gezinnen. Het aandeel personen (18-59 jaar) in baanloze gezinnen in Vlaanderen, dat zijn gezinnen waar elk lid werkloos of niet-beroepsactief is, daalde in het voorbije decennium beperkt, van 8,5% in 2009 tot 6,9% in 2019. De COVID-19-crisis kan het risico om als gezin werkloos of niet-beroepsactief te worden vergroten, wat de dalende trend in deze indicator fragiel maakt. Het aandeel baanloze gezinnen beperkt houden is ontegensprekelijk een belangrijke uitdaging. Om een doelgericht arbeidsmarktbeleid te voeren is het noodzakelijk om een goed zicht te krijgen op wie de mensen in de baanloze gezinnen zijn, en welk arbeidsmarktprofiel ze hebben. In deze nieuwe Werk.Focus presenteren we daarom voor het eerst recente, gedetailleerde cijfers over de sociale, demografische en economische kenmerken van de personen die in Vlaamse baanloze gezinnen wonen.