Author:

Abstract:

Geconfronteerd met een verouderende populatie en een vermindering van het aantal (in)formele hulpverleners, staan maatschappijen voor de uitdaging hoe zij de zorg voor oudere volwassenen kunnen garanderen. Hoe kunnen we de waardigheid en veerkracht van oudere volwassenen bestendigen of zelfs versterken? Het gebruik van robotica wordt gezien als een mogelijk discours die hen tegemoet kan komen in zowel zorg als in sociale noden. In de voorbije jaren steeg het kwalitatieve empirische onderzoek dat zich richt op de ervaringen en percepties van oudere personen omtrent het gebruik van robotica in de zorg voor ouderen. Daarnaast brengt het gebruik van deze robotica een explosie aan ethische argumentatie met zich mee. Deze presentatie zal zich hoofdzakelijk richten op sociaal ondersteunende robotica. Deze kunnen omschreven worden als belichaamde (semi-) autonome technologieën die een zekere vorm van sociale, fysiologische en/of psychologische ondersteuning kunnen garanderen. Het doel van deze presentatie is om de twee bronnen aan informatie, de empirische data en de ethische argumentatie die ogenschijnlijk los staan van elkaar, systematisch bij elkaar te brengen om zo een ethische werkwijze te ontwikkelen omtrent het gebruik van robotica in de zorg voor ouderen. Doordat deze ethische werkwijze voortkomt uit deze twee informatiebronnen is zij gegrond in oudere volwassenen hun leefwereld maar bezit zij tegelijk ook een normatieve kracht. Het ontwikkelen van deze ethische werkwijze geeft ons inzicht in de ethische relevantie van de discripantie tussen wat reeds mogelijk is en wat gedacht wordt mogelijk te zijn in het gebruik van robotica in de zorg voor ouderen. Daarnaast belicht dit ook het verschil tussen wat een ethische assessment van robotica wordt genoemd en ethische reflectie over het gebruik van robotica. Uiteindelijk zal ook benadrukt worden dat de mogelijke plaats van robotica in de zorg voor ouderen uitsluitend bereikt kan worden aan de hand van case-by-case evaluaties.