Author:

Abstract:

Samenvatting Urine-incontinentie is een vaak voorkomend probleem bij de ouderling. De prevalentiecijfers zijn hoger bij vrouwen dan bij mannen en minder gunstig bij ouderlingen die opgenomen zijn dan bij thuiswonenden. De kennis van de ouderen, maar ook van de mensen die in de gezondheidssector werken, betreffende het voorkomen en behandelen van urinaire incontinentie is onvoldoende. De behandeling van vele oudere incontinenten kan tot genezing of significante verbetering leiden. Een keuze wordt gemaakt tussen blaastraining, medicatie, bekkenbodemreëducatie, chirurgie, katheterisatie en het gebruik van opvangmaterialen. De oorzaak van het ongewenst urineverlies, de algemene gezondheidstoestand van de ouderling, de cognitieve functie en de motivatie voor de therapie zullen de behandeling bepalen. Huisartsen en verpleegkundigen vervullen een cruciale rol in het opsporen en behandelen van incontinentie en in het verbeteren van de levenskwaliteit van de incontinente ouderen.