Author:

Abstract:

Het Vlaams hoger onderwijs en het federaal beleid voor ontwikkelingssamenwerking veranderen bijzonder snel. In het hoger onderwijs was de afronding van het debat over de academisering van groot belang. De oprichting van de Vlaamse universiteiten en Hogescholen Raad (VLUHR) kan op termijn belangrijke gevolgen hebben voor de context van de universitaire ontwikkelingssamenwerking in Vlaanderen. Met de minister van Ontwikkelingssamenwerking ondertekende de Vlaamse Interuniversitaire Raad (VLIR) een akkoord over de toekomst van de universitaire ontwikkelingssamenwerking. Ankerpunt van het nieuwe beleid is dat de samenwerking vanaf 2013 wordt geconcipieerd en uitgevoerd vanuit een landenstrategie. Het nieuwe beleid van landenstrategieën vertrekt primair van de ontwikkelingsnoden van partnerlanden en biedt voor VLIR�?UOS de mogelijkheid om ook het specifieke en praktijkgerichte aanbod en potentieel van de hogescholen te betrekken. Dit biedt aan VLIR�?UOS een opportuniteit om zijn huidige naam en opdracht te herdefiniëren. De Vlaamse hogescholen hebben erg verscheiden activiteiten voor ontwikkelingssamenwerking. Daarom formuleert de studie concrete vragen naar VLIR�?UOS toe. Een vraag is om de oefening te maken om de automatische koppeling van beurzen aan gefinancierde opleidings-programma’s te verlaten. Een verdere vraag is om alle programma’s en budgetlijnen open te stellen voor hogescholen en universiteiten, en om de finaliteit van de programma’s niet te beperken tot enkel academisch wetenschappelijk onderzoek, maar dat ook onderwijs, praktijkgericht onderzoek en maatschappelijke dienst-verlening de nodige aandacht krijgen. Bovendien blijken hogescholen met een rijk geschakeerd arsenaal aan partners samen te werken. Wil VLIR�?UOS de expertise van de Vlaamse hogescholen en hun equivalent in het Zuiden binnenhalen, dan is een eenvoudigere architectuur van de programma’s vereist. Daarin moet voldoende aandacht zijn voor instapmogelijkheden voor hogescholen. Verhoogde mogelijkheden voor capaciteits-opbouw, gerichte uitwisseling van personeel uit Noord en Zuid vormen daarin een essentieel element. Een systeem van medefinanciering kan de instap van hogescholen stimuleren en bevorderen. Hiervoor worden in de conclusies en aanbevelingen enkele scenario’s gepre-senteerd. Tenslotte moeten de bestaande structuren, bestuursorganen en beoordelings-commissies meer representatief worden en beter worden afgestemd op het potentieel van complementariteit, samenwerking en synergie.