Author:

Keywords:

Riolering, Berging

Abstract:

Dit artikel behandelt in het kader van het integrale waterbeleid een actueel vraagstuk m.b.t. de kwantitatieve invloed van buffering van regenwater op- en afwaarts van de riolering en de ontvangende waterloop. De stad Turnhout werd hierbij als gevalstudie beschouwd. Enerzijds werd de invloed onderzocht van berging en infiltratie in open groene zones in de stad, die het water reeds aan de bron laten infiltreren en aldus het rioleringsstelsel ontlasten. Anderzijds werd het nut van buffervoorzieningen, die zich situeren tussen het rioleringsstelsel en het waterlopenstelsel, nader bestudeerd. Bij deze ligt de nadruk vooral op het bergen en spreiden van de regenwaterafvoer naar de waterloop in de tijd. Ook de invloed van afwaartse berging langs de waterloop werd geanalyseerd. Een belangrijk deel van het onderzoek was gewijd aan de opmaak van een conceptueel model voor zowel het riolerings- als het waterlopenstelsel. Dit model liet toe om lange-termijn neerslagreeksen in een relatief korte tijdspanne door te rekenen en op deze manier een statistisch onderbouwde analyse uit te voeren. Voor de vergelijking van de alternatieven werd zowel de impact op de stad als deze op de waterloop meer stroomafwaarts doorgerekend. Samenvattend werd gevonden dat het benutten van groene zones in de stad voor regenwaterberging (met een totale oppervlakte van amper 1% van de totale neerslagafstromingsoppervlakte van de stad) leidt tot een reductie van het overstromingsvolume van de riolering met 30% tot 50%. De impact van deze berging in groene zones op de afwaartse waterloop is echter verwaarloosbaar. Bergingsvoorzieningen afwaarts langs de riolering zorgen anderzijds voor een sterke reductie van de piekafvoeren naar de waterloop, maar door de tijdsverschuiving tussen de piekafvoeren van de riolering en die in de waterloop, zorgt dit slechts voor een zeer beperkte ontlasting van de waterloop.