Author:

Keywords:

competitiesport, literatuuronderzoek, huisartsenpraktijk, keuring

Abstract:

Achtergrond E r lijkt een gebrek aan een uniforme aanpak bij het keuren van jonge, competitieve sporters en richtlijnen hieromtrent binnen de huisartsenpraktijk. D oel Nagaan wat de beste aanpak is van een gesystematiseerd keuringsonderzoek in een huisartsgeneeskundige setting ter voorkoming van plotse, cardiale dood bij jonge, competitieve sporters en een aanbeveling doen. Methode E r werd gezocht in MEDL INE, Tripdatabase TM, gevarieerde bronnen van klinische praktijkrichtlijnen, website van de European Society of Cardiology, de American Heart Association en de Vlaamse Gemeenschap (afdeling Medisch Verantwoord Sporten). De gebruikte zoektermen waren “Death, Sudden, Cardiac”, “Mass Screening” en “Sports”. Andere artikels werden aangereikt door een expert of via de referentielijst van reeds gevonden artikels. R esultaten Anamnese en klinisch onderzoek worden doorgaans aanbevolen. Over de nood aan een stelselmatige afname van een elektrocardiogram (ECG ) in rust bestaat geen eensgezindheid. Bij afwijkende bevindingen verwijst men de sporter door naar een specialist. Sportmedische keuring dient te worden uitgevoerd vanaf de start van competitie en minstens tweejaarlijks te worden herhaald. Enkele auteurs raden aan om de sportmedische keuring te koppelen aan of zelfs te vervangen door een cardiovasculaire voorlichting. Besprekin g E r bestaan grote en kleine inhoudelijke verschillen tussen de verschillende aanbevelingen. Een driedelig protocol met anamnese, klinisch onderzoek en ECG is bewezen (kosten)effectief. Voldoende kennis van de artsen is wel noodzakelijk. De Vlaamse Gemeenschap zal moeten uitzoeken hoe en door wie de sportmedische keuring van jonge, competitieve sporters in de toekomst dient te gebeuren. Keuringsprotocollen verschillend per geslacht, leeftijd, ras en type en/of niveau van de sportbeoefening lijken een nuttig instrument. Besluit P lotse, cardiale overlijdens van jonge, competitieve sporters kunnen worden voorkomen door een gestandaardiseerd, herhaaldelijk keuringsonderzoek bestaande uit anamnese, klinisch onderzoek en ECG .