Author:

Keywords:

Alimentatie, DAVO, HIVA-Welfare State

Abstract:

Het stelsel van inning en invordering van alimentatie en voorschotten op kinderalimentatie DAVO is door opeenvolgende initiatieven van het beleid en op vraag van tal van organisaties in het middenveld geëvolueerd naar een veralgemeend toegankelijk systeem in het geval van wanbetaling. Voorliggend onderzoek bekijkt opnieuw op vraag van het beleid, maar ook van de belanghebbenden, hoe het verder kan uitgroeien tot een automatisch en universeel stelsel van tussenkomst of bemiddeling voor alle situaties waarin alimentatie zou kunnen ingesteld worden. Op basis van onder meer twee prominente buitenlandse voorbeelden van dergelijke stelsels, met name in Québec en in Frankrijk, wordt nagegaan hoe de huidige DAVO zou kunnen evolueren naar een dergelijk stelsel en wat de juridische, financiële en sociaaleconomische consequenties hiervan zouden kunnen zijn. Hierbij komen oudere knelpunten zoals het voorkomen van wanbetaling, de problematiek van take-up en de impact op het armoederisico aan bod, maar worden ook nieuwe vragen geopperd, zoals hoe het toekennen van alimentatie verbeterd kan worden, en of aanvullende stelsels van inkomensondersteuning moeten voorzien worden. Er wordt tevens concreet nagegaan in welke mate het huidige en het gewenste nieuwe stelsel een antwoord biedt op het voorkomen en remediëren van situaties van intrafamiliaal geweld.