Author:

Abstract:

Ettelijke online bedrijven geven graag de indruk dat via een DNA-test de ‘woonplaats’ van onze voorouders kan achterhaald worden. Uiteraard niet zozeer hun hoeve of huis wordt aangegeven, maar wel de regio waarin ze leefden. Sommige bedrijven beweren zelfs dat het niet lang meer zal duren vooraleer men via een eenvoudig speekselstaal een dorp of stad kan aanduiden waar jouw genealogische wortels liggen. Met wereldwijd al meer dan drie miljoen verkochte DNA-kits, beantwoorden ze duidelijk aan een behoefte en is deze sector een booming business geworden. Zelfs reisbureaus springen tegenwoordig mee op de kar, met het aanbieden van een persoonlijke rondtrip doorheen alle landen waar je voorouders leefden volgens de DNA-test. Maar zijn dergelijke resultaten wel betrouwbaar? Wetenschappers stellen al langer vragen bij deze commerciële activiteiten en bovendien liggen bij deelname - voor je het beseft - je DNA-profiel en dat van jouw familie zomaar te grabbel op het internet. Hier lieten we als experiment drie anonieme Vlamingen een dergelijke afstammingstest uitvoeren bij drie verschillende genetische bedrijven. De resultaten van de testen voor eenzelfde persoon lagen steeds ver uiteen en bleken inderdaad algemeen weinig betrouwbaar te zijn. Verrassend genoeg kreeg men bij aanvang ook (bijna) nooit enige waarschuwing voor de mogelijkheid tot onaangename verrassingen voor de deelnemer en zijn of haar familie. Sowieso toonde het onderzoek aan dat de ‘traditionele genealogie’ op basis van archiefdocumenten ons veel meer concrete informatie zal bijbrengen over de woonplaats van onze voorouders dan de meest geavanceerde genetische test kan bieden.